สำรวจลักษณะของพื้นดินก่อนก่อสร้าง เพื่อป้องกันการทรุดตัวแก่โครงสร้าง

สำรวจลักษณะของพื้นดินก่อนก่อสร้าง เพื่อป้องกันการทรุดตัวแก่โครงสร้าง

ฐานรากถือเป็นส่วนสำคัญที่สุดของโครงสร้างง และต้องให้ความสำคัญและใส่ใจเป็นพิเศษ หากไม่สามารถรับน้ำหนักของโคงสร้างได้จะเกิดความเสียหายเป็นอย่ามากกับการก่อสร้าง จึงต้องออกแบบฐานรากให้แข็งแรง ให้มีความเพียงพอที่จะรับน้ำหนักทั้งหมดของโครงสร้างได้ ทั้งนี้การจะก่อสร้างได้นั้น เพื่อให้ได้ฐานรากที่แข็งแรง ควรเจาะสำสภาพของดินดูว่าสามารถรองรับการสร้างอาคารได้หรือไม่ เพราะสภาพของชั้นดิน ณ บริเวณที่ตั้งของอาคารที่เราต้องการทำการออกแบบนั้นจะมีส่วนในการเปลี่ยนแปลงระดับค่าความรุนแรงของการสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหวได้ เช่น ชั้นดินอ่อนในเขต กทม จะมีคุณสมบัติที่จะขยาย (AMPLIFY) ขนาดของคลื่นแรงสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหวที่จะเดินทางมาจากแหล่งต้นกำเนิดแผ่นดินไหว หรือ รอยเลื่อนที่มีกำลัง (ACTIVE FALSE) เข้ามากระทำกับตัวอาคารได้ เป็นต้น

ดังนั้นเมื่อจะนำค่าความเร่งตอบสนองเชิงสเปกตรัมที่คำนวณได้จากตารางใน มยผ 1302-52 มาใช้ในการออกแบบ เราจึงจำเป็นจะต้องทำการปรับแก้ค่าๆ นี้ให้มีความเหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพของชั้นดิน ณ บริเวณที่ตั้งของอาคารนั้นๆ ก่อน โดยที่ประเภทของชั้นดินสามารถแบ่งออกได้เป็น 6 ประเภทหลักๆ นะครับ ได้แก่

A ได้แก่ หินแข็ง

B ได้แก่ หินปกติ

C ได้แก่ ดินแข็ง

D ได้แก่ ดินปกติ

E ได้แก่ ดินอ่อน

F ได้แก่ ดินที่มีลักษณะพิเศษ

สำหรับในกรณีที่เราไม่มีข้อมูลการสำรวจชั้นดินและเราไม่สามารถที่จะเข้าไปทำการสำรวจดินในบริเวณนั้นได้ หากทำเลบริเวณนั้นอยู่ในเขตต่างจังหวัด และเมื่อสำรวจสภาพดินโดยรอบแล้วพบว่าชั้นดินนั้นไม่ใช่ดินอ่อน ก็ให้เราทำการสมมุติว่าประเภทของชั้นดินในบริเวณนั้นเป็นดินแบบประเภท D แต่หากทำเลบริเวณนั้นอยู่ในเขตกรุงเทพฯ และเขตปริมณฑล ก็ให้เราทำการสมมุติว่าประเภทของชั้นดินในบริเวณนั้นเป็นดินแบบประเภท E ทั้งนี้เพื่อให้ผลการออกแบบงานวิศวกรรมโครงสร้างอาคารของเรานั้นเกิดความปลอดภัย (CONSERVATIVE) ต่อแรงกระทำจากแผ่นดินไหวเอาไว้ก่อน